Serie: Embrace #1Jaar van uitgave: 2011
Vertaald: Niet in het Nederlands vertaald
Sophie Pierce heeft geleden sinds haar broer weg is
gegaan en ze weet niet of ze er ooit overheen zal komen. Dat is totdat haar
familie besloot te verhuizen naar Wenham, Massachusetts. Haar en haar broers en
zussen moeten haar nieuwe kleine zusje beschermen en moeten dus terug naar de
middelbare school. Hier vindt Sophie haar zielsmaat Nathanial en haar leven
zoals ze het kent gaat veranderen.
Als vampier, houdt
Sophie zich altijd een beetje afzijdig, maar als een middelbare schoolstudent
moet ze leren om uit haar comfortzone te stappen. Sophie heeft in haar beste
vriendin een sterke heks gevonden en een liefde die ze haar eigen kan noemen.
Het leven lijkt perfect, totdat er iets tragisch gebeurt en bloed wordt
verspilt. Zal Sophie de zoete geur van het bloed van haar geliefde kunnen
weerstaan?
Dit is het verhaal van
Sophie, een verhaal van een meisje die liefde en eeuwige vriendschap vindt. De
opwinding van dit verhaal neemt je mee in de wereld van stervelingen, vampiers,
heksen en vorm veranderaars. Dit allemaal ingepakt in een romantisch verhaal
van jonge liefde, vriendschap en de betekenis van familie. Het verhaal van een
meisje die probeert zichzelf te vinden wanneer ze dacht dat het allemaal
verloren was.
Eerst wil ik even benoemen dat ik de cover echt
geweldig vind. Ik ben nogal in strijd met mijzelf wat ik van het boek vindt.
Het boek gaat over vampiers, maar je hebt de neiging om dit te vergeten door
het hele boek. Ik heb echt een hekel aan de schrijfstijl, er werd van alles
verteld maar niet laten zien. Het leek alsof het ging om een grote dagboek in
plaats van echt een verhaal. Ik was gefrustreerd met deze schrijfstijl vanaf
het moment dat ik de eerste zin las. Het bevatte geen emoties en de gesprekken
die er werden gevoerd, waren ontzettend slecht. Buiten de schrijfstijl was het
verhaal oke, maar zeer voorspelbaar. Het hele concept over een familie vampiers
die zich voeden aan dieren en de sieraden die zorgen dat ze in het daglicht
kunnen lopen is al zo vaak gebruikt dat het allemaal niet overtuigend genoeg
was. Er was niet echt een strijd in het boek, alhoewel de liefde tussen Sophie
en Nathaniel een grote strijd moest voorstellen, kwam het niet zo over. Er is
veel herhaling in het verhaal, zoals bijvoorbeeld Sophie die steeds maar weer
blijft noemen dat ze niet goed is voor Nathaniel. Het kwam niet echt over alsof
ze in strijd was met zichzelf, terwijl dat (na mijn mening) wel de bedoeling
was. Het verhaal kon zoveel meer zijn, maar helaas was dat niet zo. Ik zou mijn
tijd en geld hieraan niet nog eens verspillen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten